از روایات مسلمه است که می فرماید هرکس چیزی را دوست داشت در سرای آخرت با او محشور است هرچند سنگی باشد

عالم محبت خیلی عجیب است همان جاذبه محبت حبیب و محبوب را جمع خواهد کرد هرچند محبوب در درجات عالی و محب در درجات نازله باشد . ما به هر پستی که باشیم امید است که محبت این خانواده ما را به آنها برساند

چیزی که هست بایستی از چیزهایی که موجب از بین رفتن یا کم شدن محبت است پرهیز کرد بایستی از گناهان در درجه اول و مکروهات در درجه دوم دوری کرد بعلاوه چیزهایی که موجب زیاد شدن محبت می شود روی آورد

هرچه بیشتر به مجلس عزای حسین بروید و اشک بریزید علاقه تان به حسین بیشتر می شود .چنانچه در ماه رمضان نفس کشیدن روزه دار ثواب تسبیح دارد ، در مجلس عزای حسین یا هر وقت که غم حسین داشته باشی هر نفسی که می کشی ثواب تسبیح کردن داری .

بدانید که هرکس با دوستی اهل بیت بمیرد ، تائب مرده است . ساعت مرگ که انسان خیلی مضطرب است چه خواهد شد؟ چقدر لذت می برد وقتیکه ملک الموت او را به بهشت بشارت می دهد ....

هرچیزی را بهاری است و بهار عزای حسین (ع) دهه عاشوراست . اسم حسین (ع) و قبر حسین (ع) موجب انکسار دل است ، همینطور ایامی که به آن حضرت منسوب است سبب حزن دل است .

مقصودم از این جمله این است که حالا که در ایام عزای حسین (ع) هستیم سعی کنیم از این رحمت واسعه بهره بیشتری را ببریم ، همت خود را بلند داریم و از حضرتش حاجت های اخروی باقی بخواهیم ، درجات کمال را بطلبیم .

راه حسین (ع) راه قلب بلکه راه خداست . اگر کسی با دل متوجه حسین (ع) شود ، مصائب و حالاتش را به خصوص در این ایام متذکر شود به طور حتم دلش خواهد شکست ، هر چیزی که شکست قیمتش کم می شود مگر قلب که قیمتش علاوه می گردد .

لکن به شرطی که موانعی ایجاد نکند . مثلا از جمله چیز هایی که جلوی تابش نور حسینی را می گیرد قساوت است اگر کسی از موجبات قساوت قلب خودداری نکرد تا به حدی که دلش قسی شد کجا دیگر جای نور حسین است ؟ نور حسین با نرمی قلب همراه است . بزرگترین مورث قساوت گناه است که نمی گذارد انسان از ایمان و محبتش بهره ای ببرد . برخی از مکروهات و مباحات هم قساوت می آورد مانند خنده زیاد بخصوص قهقه . باید در این ایام عزادار بود .

اگر از وقتی هلال محرم نمودار شده در شما حزن پیدا شد ، بشارت باد از کسانی هستید که این روایت دربارشان است :

شیعیان اهل بیت از تتمه طینت ایشانند و به آب ولایت و محبت آل محمد (ص) خمیر آنها را سرشته اند

هریک از ائمه از هلال محرم دیگر خندان نمی شدند و تا روز عاشورا روز به روز بر حزنشان بیشتر می شد...

برگرفته از کتاب سیدالشهدا اثر شهید محراب ایت الله دستغیب

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: